ΣΑΜΙΩΤΙΚΟ ΚΡΑΣΙ

Στις πλαγιές του βουνού Άμπελος απλώνονται τα κρασοχώρια, τα οποία φτάνουν μέχρι τα βόρεια παράλια του νησιού. Ο Έλληνας γεωγράφος Στράβωνας ανέφερε ότι το βουνό Άμπελος έχει υψόμετρο 1140 μ. και έτσι έγινε γνωστό από τον 1ο αιώνα μ.Χ.

Στα χωριά της Σάμου, Βουρλιώτες, Μανολάτες, Άμπελος, Σταυρινήδες, τη βάση της οικονομίας των κατοίκων αποτελεί η καλλιέργεια του μοσχάτου σταφυλιού. Έτσι τα ορεινά χωριά του βουνού Άμπελος παραμένουν πιστά στην καλλιέργεια του αμπελιού και στην κοπιαστική δουλειά που απαιτούν οι αμπελώνες που βρίσκονται ψηλοκρεμαστοί ανάμεσα στο γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας.

Η καλλιέργεια του αμπελιού ανάγεται στους προϊστορικούς χρόνους. Σύμφωνα με τον Όμηρο η αμπελοκαλλιέργεια και η οινοποιία ήταν ήδη αναπτυγμένες στον τότε γνωστό κόσμο.

Η Σάμος στην αρχαιότητα δεν ήταν φημισμένη για τα κρασιά της. Επιπλέον, ο Στράβωνας αναφέρει ότι η Χίος, η Λέσβος και η Κως ήταν «κρασότοποι», ενώ αντίθετα η παραγωγή της Σάμου ήταν φτωχή. Η Σάμος ήταν περισσότερο γνωστή κατά την αρχαιότητα για το λάδι της παρά για το κρασί της. Οι πρώτες αναφορές για το σαμιώτικο κρασί γίνονται κατά τον 10ο αιώνα.

Πολύ αργότερα, στα τέλη του 16ο αιώνα εμφανίζεται στη Σάμο η ποικιλία σταφυλιού «μοσχάτο». Διάφοροι συγγραφείς αναφέρουν ότι αυτή αρωματική ποικιλία σταφυλιού έχει Μικρασιατική προέλευση και είναι προϊόν μεταλλαγής και λόγω του περιβάλλοντος της Σάμου απέδωσε πλήρως τα χαρακτηριστικά της.

Κατά το 19ο αιώνα, όταν η φυλλοξήρα κατάστρεφε τα αμπέλια της Ευρώπης, το κρασί της Σάμου άρχισε να γίνεται γνωστό στην Ευρώπη και από εκεί η φήμη του εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο. Για να εξασφαλίσουν κρασί και άλλα αμπελοκομικά προϊόντα, οι Ευρωπαίοι και κυρίως οι Γάλλοι και οι Ιταλοί στράφηκαν προς τις ανατολικές χώρες, δηλαδή και στη Σάμο. Σαν αποτέλεσμα της μεγάλης ζήτησης του κρασιού, η Σάμος έγινε ένας τεράστιος αμπελώνας, ενώ έφτασαν στο νησί Γάλλοι οινολόγοι φέρνοντας μηχανήματα. Έτσι το μοσχάτο κρασί της Σάμου πήρε πολλά τιμητικά μετάλλια σε διάφορες εκθέσεις και έγινε παγκοσμίως γνωστό.

To 1892 εμφανίστηκε δυστυχώς στη Σάμο φυλλοξήρα και τα αμπέλια της άρχισαν να καταστρέφονται. Τα αμπέλια της Σάμου ήταν πολύ λιγότερα από πριν – περιορίστηκαν κυρίως στο βόρειο και κεντρικό τμήμα του νησιού -, ενώ στο νότιο τμήμα μεγάλες εκτάσεις κατέλαβε ο καπνός και η ελιά. Με την πάροδο του χρόνου και ενώ η οικονομία του νησιού άρχισε να ανακάμπτει, αναπτύχθηκε το εμπόριο και φυτεύτηκαν νέα αμπέλια που άρχισαν να αποδίδουν.

ΕΝΩΣΗ ΟΙΝΟΠΟΙΗΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ ΣΑΜΟΥ

Στις αρχές του 1930, έγινε στο Καρλόβασι μια προσπάθεια ομαδικής οινοποίησης, αλλά η προσπάθεια αυτή απέτυχε. Το 1934 άρχισε η διαδικασία ίδρυσης της Ένωσης Οινοποιητικών Συνεταιρισμών Σάμου (Ε.Ο.Σ.Σ) και ιδρύθηκαν αρχικά 34 συνεταιρισμοί και 2 οινοποιία, το πρώτο στη Σάμο και το άλλο στο Καρλόβασι. Μέχρι το1939 η οινοποίηση και το εμπόριο κρασιού της Σάμου πέρασε ολοκληρωτικά στα χέρια της Ε.Ο.Σ.Σ. Στη σημερινή εποχή, η Ε.Ο.Σ.Σ αποτελείται από 25 συνεταιρισμούς με 4000 μέλη τα οποία καλλιεργούν 15000 στρέμματα αμπελιών με ετήσια παραγωγή 9000 τόνους μοσχάτου σταφυλιού. Επιπλέον, 130 άτομα απασχολούνται από τα 2 πλήρες εξοπλισμένα οινοποιία. Η πρώτη απ’ τις κατηγορίες των κρασιών της Σάμου είναι το NECTAR, το οποίο είναι φυσικό γλυκό Σαμιώτικο κρασί. Το SAMOS DOYX έχει το άρωμα του μοσχάτου σταφυλιού και είναι έντονα γλυκό. Το SAMOS VIN DOYX NATOYREL είναι ημίγλυκο κρασί. Απ’ το μοσχάτο αρωματικό σταφύλι προέρχεται το πολύ γνωστό ξηρό λευκό κρασί SAMAINA.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

http://www.samosin.gr

http://hellas.teipir.gr/Thesis/Samos/greek/text1.html

Ομάδα μαθητών:

¯ Ατζαμόγλου Σπύρος

¯ Γεροντής Νίκος

¯ Γρηγορίου Κωνσταντίνος

¯ Μπίμπε Γκέντα

¯ Μποτονάκη Δέσποινα

¯ Πανούσης Άγγελος

¯ Παπαϊωάννου Ιωάννα

¯ Σκούφη Μαρία