Περίεργα πλάσματα του βυθού

 

 

Η ανεμώνη

 

Η θαλάσσια ανεμώνη είναι ξεχωριστό ζώο. Μπορούμε να τη βρούμε γαντζωμένη στα βαθιά νερά. Πολλές φορές  τη συναντάμε κόκκινη, άσπρη έως και πράσινη. Η θαλάσσια ανεμώνη μπορεί να μετακινηθεί αλλά με αργό ρυθμό εκατοστό-εκατοστό. Αυτό το ζώο έχει ένα όπλο: όποιο ψάρι ακουμπήσει τα πλοκάμια της θα παραλύσει και θα ακινητοποιηθεί. Τότε με μια αιφνίδια κίνηση θα το αρπάξει και θα το οδηγήσει στο στόμα της. Μετά από λίγη ώρα η θαλάσσια ανεμώνη θα αποβάλει τα υπολείμματα που δεν χώνεψε. Το ψάρι-παλιάτσος είναι το μόνο ψάρι – φίλος της- που το δηλητήριό της δεν το επηρεάζει. Αυτό το ψάρι εκκρίνει ένα ειδικό υγρό που τα τσιμπήματα της ανεμώνης δεν αντιδρούν πάνω του. Το ψάρι – παλιάτσος βρίσκει καταφύγιο μέσα στα πλοκάμια της ανεμώνης για να μην το φάνε τα άλλα ψάρια. Το ψάρι – παλιάτσος ανταμείβει την ανεμώνη προσελκύοντας άλλα ψάρια για να τα τρώει εκείνη. Έρευνες απέδειξαν ότι η ανεμώνη δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτό. Όταν η ανεμώνη βρίσκεται σε κίνδυνο, μαζεύει τα πλοκάμια της και μοιάζει με θαλάσσια ντομάτα.

 

Ο ιππόκαμπος

 

Το λεγόμενο αλογάκι της θάλασσας, ο μικρός ιππόκαμπος πήρε το όνομά του από το χαρακτηριστικό κεφάλι του που μοιάζει με αλόγου. Ζει σε ποώδη λιβάδια των ωκεανών. Μόνο αυτό το ψάρι κολυμπάει όρθιο σε κάθετη στάση. Ο ιππόκαμπος με το μακρουλό του στόμα τρώει μικροσκοπικά οστρακοειδή και ψαράκια. Όταν αυτά περνούν μπροστά του τα ρουφάει σαν ηλεκτρική σκούπα. Την εποχή της αναπαραγωγής, η θηλυκή ιππόκαμπος βάζει τα αυγά της στην κοιλιά του αρσενικού από ένα άνοιγμα σαν τσέπη. Το αρσενικό θα πρέπει να τα κρατήσει μέχρι να γεννηθούν. Μετά από ένα μήνα τα μωρά είναι αρκετά μεγάλα και η κοιλιά του αρσενικού έχει φουσκώσει. Το αρσενικό πιάνεται από ένα φύκι και από την τσέπη της κοιλιάς του βγαίνει το πρώτο μωράκι. Για μια ή και δύο ολόκληρες μέρες το αρσενικό θα εξακολουθήσει να βγάζει τα μικρά ιπποκαμπάκια πέντε – πέντε. Ας πούμε όμως και ένα αρνητικό! Ο ιππόκαμπος κολυμπάει άσχημα και πολύ αργά. Περνάει τη ζωή του κολλημένος σε βράχια και όταν θέλει να μετακινηθεί του χρειάζονται τουλάχιστον ένα με δύο λεπτά για να διασχίσει μία απόσταση 30 εκατοστών.         

 

 

 

Τα κοράλλια

 

Στα παλιά τα χρόνια μυστήριο αποτελούσε αν τα κοράλλια ήταν ζώα ή φυτά ή ορυκτά. Κανείς δεν ήξερε! Τα φλογερά του χρώματα γοήτευαν τους πολλούς θαυμαστές του. Με τα χρόνια  είχε πολλές χρήσεις. Χρησιμοποιήθηκε  ως διακοσμητικό, φυλακτό, φάρμακο, όμως  και  ως  νόμισμα ! Σήμερα  το χρησιμοποιούμε κυρίως  σαν κόσμημα ! Τι είναι;

Το 18ο  αιώνα κατάλαβαν ότι το κόκκινο κοράλλι είναι υπολείμματα από το σκελετό κάποιου οργανισμού από το βασίλειο των ζώων της θάλασσας. Επίσης εκείνα που μοιάζουν με λουλούδια πάνω σε μικροσκοπικό δέντρο στη πραγματικότητα  είναι πλοκάμια ζωντανών πλασμάτων και τα κλαδιά φτάνουν τα 25 με 30 εκ. μήκος περίπου. Κάθε κλαδί έχει ίδιο χρωματισμό αλλά κανείς μπορεί να διακρίνει πολλές αποχρώσεις του κόκκινου. Το κόκκινο κοράλλι μπορεί να αναπτυχθεί πάνω σε οποιαδήποτε  στερεή επιφάνεια [π.χ. σε βράχους, σε ναυάγια, σε 250 μ.] Χρειάζεται ήρεμες και καθαρές θάλασσες, καθώς και η θερμοκρασία νερού να κυμαίνεται μεταξύ 10 και 29 βαθμών Κελσίου.    

 

Ο θαλάσσιος Ελέφαντας

 

Η οικογένεια της φώκιας έχει ένα εκπληκτικό ζώο, το θαλάσσιο ελέφαντα. Αυτό το ζώο ζει στο κρύο και είναι πολύ βαρύ. Είναι δυσκίνητο, αργό στην ξηρά αλλά είναι εξαιρετικά επιδέξιο στο νερό. Το όνομά του ο θαλάσσιος ελέφαντας το οφείλει στη μύτη του που μοιάζει με ελέφαντα. Ο αρσενικός ελέφαντας είναι μεγαλύτερος από το θηλυκό. Έχει μια μύτη που μοιάζει με ελέφαντα και όταν θυμώνει η μύτη του διπλασιάζεται σε μέγεθος!  

 

Η φώκια

 

Κάποια από τα θηλαστικά της θάλασσας είναι οι φώκιες. Το σώμα τους είναι κατάλληλο για κολύμπι. Οι φώκιες ήταν πάντα απειλούμενο είδος αλλά τώρα είναι προστατευόμενο είδος. Οι φώκιες τρέφονται κυρίως με ρέγκες, καλαμάρια και οστρακοειδή.

 

Η ωταρία

 

Η ωταρία με τη φώκια αν και μοιάζουν, είναι δύο τελείως διαφορετικά ζώα. Πώς τις ξεχωρίζουμε; Η ωταρία έχει μικρά αυτιά ενώ η φώκια δεν έχει. Επίσης η ωταρία είναι ευκίνητη και συνηθισμένη στη στεριά, αλλά η φώκια είναι πιο βαριά και δυσκίνητη. Οι φώκιες και οι ωταρίες βγαίνουν στη στεριά κυρίως για αναπαραγωγή.  

       

 

 

 

 

 

Βιβλιογραφία:

1.      «Εικόνες της θάλασσας», 1999, Modern Times

2.      http://www.fora.gr/magazino/korallia.html  

 

Ομάδα μαθητών:

¯     Βασιλειάδης Χρήστος

¯     Νάκη Ευτυχία

¯     Ουγγρίνη Εμμανουέλα

¯     Σκαπέτης Τίμος

¯     Σταμούλος Νίκος

¯     Χαλβατζής Σταμάτης